Różnice i odpowiednie cechy pomiędzy spawaniem TIG i MIG

Spawanie TIG

Spawanie TIG (spawanie łukiem wolframowym w gazie obojętnym) to metoda spawania, w której wykorzystuje się czysty Ar jako gaz osłonowy i elektrodę wolframową jako elektrodę. Drut spawalniczy TIG dostarczany jest w postaci prostego paska o określonej długości (zwykle mb).

Spawanie łukowe w osłonie gazu obojętnego przy użyciu czystego wolframu lub wolframu aktywowanego (wolfram toru, wolfram ceru, wolframu cyrkonu, wolframu lantanu) jako elektrod nietopliwych, wykorzystując łuk pomiędzy elektrodą wolframową a przedmiotem obrabianym do stopienia metalu i utworzenia spoiny. Podczas procesu spawania elektroda wolframowa nie topi się i służy jedynie jako elektroda. Jednocześnie w celu ochrony do dyszy uchwytu spawalniczego wprowadzany jest argon lub hel. W razie potrzeby można również dodać metal. Znane na całym świecie jako spawanie TIG.

Zalety

Główną zaletą metody spawania TIG jest możliwość spawania szerokiej gamy materiałów, w tym detali o grubości od 0,6 mm i większej. Materiały obejmują stal stopową, aluminium, magnez, miedź i jej stopy, żeliwo szare, stal zwykłą, różne brązy, nikiel, srebro, tytan i ołów. Głównym obszarem zastosowania jest spawanie cienkich i średniej grubości elementów oraz wykorzystanie ich jako spoiny graniowej na grubszych odcinkach.

Spawanie MIG-em

Spawanie MIG, znane również jako spawanie łukiem w osłonie gazu obojętnego elektrodą topiącą, to metoda spawania, w której jako główny gaz osłonowy wykorzystuje się gazy obojętne, takie jak Ar, w tym czysty Ar lub niewielką ilość gazu aktywnego zmieszanego z gazem Ar (takim jak O2 poniżej 2% lub CO2 poniżej 5%) do spawania łukowego elektrodą topiącą. Druty spawalnicze MIG dostarczane są w rolkach lub kręgach poprzez nawinięcie warstwowe.

W tej metodzie spawania jako źródło ciepła wykorzystuje się łuk powstający pomiędzy podawanym w sposób ciągły drutem spawalniczym a przedmiotem obrabianym, a gaz wydobywający się z dyszy palnika spawalniczego chroni łuk podczas spawania.

Do powszechnie stosowanych gazów osłonowych do spawania łukowego w osłonie gazu zalicza się argon, hel, dwutlenek węgla lub mieszaninę tych gazów. Gdy jako gaz osłonowy używany jest argon lub hel, nazywa się to spawaniem MIG (na arenie międzynarodowej znanym jako spawanie MIG); Kiedy jako gaz osłonowy stosuje się mieszaninę gazów obojętnych i gazów utleniających (tlen, dwutlenek węgla) lub gdy jako gaz osłonowy stosuje się mieszaninę gazów obojętnych i gazów utleniających (tlen, dwutlenek węgla) lub gdy jako gaz osłonowy stosuje się mieszaninę gazowego dwutlenku węgla lub dwutlenku węgla i tlenu, jest to zbiorczo określane jako spawanie MAG (znane na całym świecie jako spawanie MAG).

Główną zaletą spawania łukowego w osłonie gazu jest to, że może ułatwić spawanie w różnych pozycjach, a także ma zalety w postaci dużej prędkości spawania i dużej wydajności stapiania. Spawanie łukowe elektrodą topiącą w osłonie gazu aktywnego jest odpowiednie do spawania większości głównych metali, w tym stali węglowej i stali stopowej. Spawanie łukiem topiącym w gazie obojętnym jest odpowiednie dla stali nierdzewnej, aluminium, magnezu, miedzi, tytanu, kilofu i stopów niklu. Ta metoda spawania może być również stosowana do zgrzewania punktowego łukiem.